ကြယ်တွေဝေနေတဲ့ မြို့ကလေး
ကြယ်တွေဝေနေတဲ့ မြို့ကလေး
၂၁ ရာစုမြို့ပြတွေရဲ့ကောင်းကင်တွေမှာ
ကြယ်တွေမရှိတော့ဘူးမေမေ
ခေတ်စနစ်တွေတိုးတက်တာက
ကျွန်တော်တို့အတွက်
ပိုကောင်းလာတာလား ပိုဆိုးလာတာလား
ကျွန်တော်မပြောတတ်တော့ပါဘူး
ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်နေတဲ့မြို့လေးရဲ့
ကောင်းကင်မှာတော့
ကြယ်တွေနဲ့ပြည့်နေတယ်မေမေ
ဒီကြယ်တွေထဲမှာလေ
ကျွန်တော်တို့လမ်းထိပ်ခေါက်ဆွဲဆိုင်က
အန်တီကြီးရဲ့သားလည်းပါတယ်
မေမေပြောပြောနေတဲ့အရမ်းချမ်းသာတယ်ဆိုတဲ့ မေမေ့ဇာတိက
မေမေ့သူငယ်ချင်းရဲ့သားလည်းပါတယ်
သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူအတန်းလစ်ပြီး
ဂိမ်းဆိုင်ခိုးသွားလို့
သူ့အမေတံမြက်စည်းကျိုးအောင်ရိုက်ခဲ့တဲ့
ကောင်လည်းပါတယ်
ကျွန်တော်ဒီမြို့ကိုစရောက်တုန်းက
ကိုကိုမုန့်စားလို့ လာလာပေးတတ်တဲ့
မျက်ဝန်းပြာပြာနဲ့ကောင်မလေးလည်းပါတယ်
ဟိုရှေ့မှာပြန်မလာတော့တဲ့သူ့ယောက်ျားကို
နေ့တိုင်းထွက်ထွက်မျှော်နေတဲ့
ဆံပင်စုတ်ဖွားနဲ့ အန်တီကြီးရဲ့ယောက်ျားလည်းပါတယ်
သီချင်းဆိုသိပ်ကောင်းတဲ့ကောင်လည်းပါတယ်
စကားအရမ်းများတဲ့ကောင်လည်းပါတယ်
စော်အရမ်းကြည်တဲ့ကောင်လည်းပါတယ်
ဟင်းချက်ကောင်းတဲ့ကောင်လည်းပါတယ်
ဂျပန်ထွက်မယ့်ညီလေးလည်းပါတယ်
ဆရာဝန်လုပ်မယ့်ညီမလေးလည်းပါတယ်
အများကြီးပဲမေမေ
ကျွန်တော်မရေနိုင်တော့ဘူး
ကမ္ဘာကြီးတခုတည်းမှာ
ကောင်းကင်ကမတူတော့ဘူး
ကြယ်တွေဝေနေတဲ့ ကျွန်တော်တို့ကောင်းကင်အောက်မှာ
ငိုသံတွေနဲ့ပြည့်နေပေမဲ့
ကြယ်မရှိတဲ့မြို့ပြတွေရဲ့ကောင်းကင်အောက်မှာ
ရယ်သံတွေနဲ့စည်ကားနေလေရဲ့
ကျွန်တော်ဘာများတတ်နိုင်မှာလဲ
ဒါကျွန်တော်တို့ကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့
ကျွန်တော်တို့ရဲ့တာဝန်တွေလေ။
ဆောင်းရိပ်ခို
The Tanintharyi Times